ในตอนต้นของศตวรรษที่ 20 Emilfischer ผู้ชนะรางวัลโนเบลในวิชาเคมีในปี 2444 ได้สังเคราะห์ dipeptide ของ glycine เป็นครั้งแรกเผยให้เห็นว่าโครงสร้างที่แท้จริงของเปปไทด์ประกอบด้วยกระดูกอะไมด์ หลังจากหนึ่งปีเขาเสนอคำว่า-เปปไทด์-ซึ่งเริ่มการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของเปปไทด์

กรดอะมิโนได้รับการพิจารณาว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของร่างกาย-การดูดซับอาหารโปรตีนในขณะที่เปปไทด์ได้รับการยอมรับว่าเป็นการสลายตัวของโปรตีนรองเท่านั้น ด้วยการพัฒนาอย่างรวดเร็วของวิทยาศาสตร์และสารอาหารนักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบว่าหลังจากโปรตีนถูกย่อยและย่อยสลายในหลาย ๆ กรณีเปปไทด์ขนาดเล็กที่ประกอบด้วยกรดอะมิโน 2 ถึง 3 จะถูกดูดซึมโดยตรงโดยลำไส้เล็กของมนุษย์และประสิทธิภาพการดูดซับสูงกว่านั้น ของกรดอะมิโนเดี่ยว ผู้คนค่อยๆยอมรับว่าเปปไทด์ขนาดเล็กเป็นหนึ่งในสารที่สำคัญที่สุดในชีวิตและการทำงานของมันได้เข้าร่วมในทุกส่วนของร่างกาย

เปปไทด์เป็นพอลิเมอร์ของกรดอะมิโนและสารประกอบชนิดหนึ่งระหว่างกรดอะมิโนและโปรตีนและประกอบด้วยกรดอะมิโนสองตัวหรือมากกว่าสองกรดเชื่อมโยงกันผ่านโซ่เปปไทด์ ดังนั้นในระยะหนึ่งเราสามารถพิจารณาเปปไทด์ได้คือผลิตภัณฑ์การสลายตัวที่ไม่สมบูรณ์ของโปรตีน

เปปไทด์ประกอบด้วยกรดอะมิโนตามลำดับที่เชื่อมต่อกันด้วยโซ่เปปไทด์

ตามระบบการตั้งชื่อที่ได้รับการยอมรับมันแบ่งออกเป็น oligopeptides โพลีเปปไทด์และโปรตีน

Oligopeptide ประกอบด้วยกรดอะมิโน 2-9

โพลีเปปไทด์ประกอบด้วยกรดอะมิโน 10-50

โปรตีนเป็นอนุพันธ์ของเปปไทด์ที่ประกอบด้วยกรดอะมิโนมากกว่า 50 ตัว.

มันเป็นมุมมองที่ว่าเมื่อโปรตีนเข้าสู่ร่างกายและภายใต้การกระทำของชุดของเอนไซม์ย่อยอาหารในระบบย่อยอาหารจะย่อยลงในโพลีเปปไทด์, oligopeptide และในที่สุดก็ย่อยสลายเป็นกรดอะมิโนอิสระ ทำในรูปแบบของกรดอะมิโนอิสระ

ด้วยการพัฒนาอย่างรวดเร็วของวิทยาศาสตร์ชีวภาพและสารอาหารสมัยใหม่นักวิทยาศาสตร์พบว่า oligopeptide สามารถซึมซับได้อย่างสมบูรณ์โดยลำไส้และค่อยๆยอมรับโดยผู้คนในฐานะผู้ให้บริการ oligopeptide Type I และ Type II ได้รับการโคลนอย่างประสบความสำเร็จ

การวิจัยทางวิทยาศาสตร์พบว่า oligopeptide มีกลไกการดูดซึมที่ไม่เหมือนใคร:

1. การดูดซึมโดยตรงโดยไม่มีการย่อยอาหารใด ๆ มันมีฟิล์มป้องกันบนพื้นผิวของมันซึ่งจะไม่อยู่ภายใต้การไฮโดรไลซิสของเอนไซม์โดยชุดของเอนไซม์ในระบบย่อยอาหารของมนุษย์และเข้าสู่ลำไส้เล็กในรูปแบบที่สมบูรณ์และถูกดูดซับโดยลำไส้เล็ก

2. การดูดซึมอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีของเสียหรืออุจจาระและซ่อมแซมเซลล์ที่เสียหาย

3. เป็นสะพานของผู้ให้บริการ ถ่ายโอนสารอาหารทุกชนิดไปยังเซลล์อวัยวะและองค์กรในร่างกาย

มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในหลาย ๆ สาขาเช่นการดูแลทางการแพทย์อาหารและเครื่องสำอางที่มีการดูดซึมได้ง่ายสารอาหารที่อุดมสมบูรณ์และผลกระทบทางสรีรวิทยาที่หลากหลายซึ่งกลายเป็นจุดร้อนใหม่ในสนามไฮเทค เปปไทด์โมเลกุลขนาดเล็กได้รับการยอมรับจากองค์กรการวิเคราะห์การควบคุมยาสลบแห่งชาติเป็นผลิตภัณฑ์ที่ปลอดภัยสำหรับนักกีฬาที่จะใช้และกองทัพปลดปล่อยประชาชนที่แปดหนึ่งกองพลน้อยอุตสาหกรรมกำลังใช้เปปไทด์โมเลกุลขนาดเล็ก เปปไทด์โมเลกุลขนาดเล็กได้แทนที่แถบพลังงานที่นักกีฬาใช้ในอดีต หลังจากการฝึกการแข่งขันที่มีความเข้มสูงการดื่มเปปไทด์โมเลกุลขนาดเล็กหนึ่งถ้วยจะดีกว่าสำหรับการฟื้นฟูสมรรถภาพทางกายและรักษาสุขภาพมากกว่าแถบพลังงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความเสียหายของกล้ามเนื้อและกระดูกฟังก์ชั่นการซ่อมแซมของเปปไทด์โมเลกุลขนาดเล็กไม่สามารถถูกแทนที่ได้